021kid - Toomaj

Lyrics :

Verse 1

Born in a world where freedom's a myth
تو دنیایی اومدی که آزادی افسانس
Where voices are silenced with a deadly writ
جایی که صدا ها خاموش میشن با یه حکم مرگبار
Toomaj dared to speak, to raise his voice
توماج جرعت داشت صداشو بلند کنه
But in Iran, that was his fatal choice
ولی تو ایران این یه انتخاب مرگبار بود
No crime committed but chasing his dreams
هیچ جرمی مرتکب نشده بود جز دنبال کردن آرزوهاش
His music echoing through silent screams
موزیکش انعکاس میشه از جیغ های خفه شده
Injustice reigns, the system's a fraud
ناحقی حکم میکنه این سیستم فریب آمیزه
Leaving Toomaj to face the firing squad
توماج موند و ارتش تفنگ بدست
In the heart of the storm, with the giant pain
تو قلب طوفان با دردی بزرگ
He was the only one who refused to be chained
اون کسی بود که قبول نکرد زنجیر شدن رو
They oppressеd him , but he's a beacon of light
با این که متهمش کردن ولی هنوز اون یه نور روشنه
Guiding his peoplе dem through the darkest night
مردمشو تو تاریک ترین شبا آگاه میکنه
In the eyes of the ones who hold the power
تو چشم اونایی که تو قدرتن
His art seem a threat, a deadly flower
هنر توماج واسشون تهدید بود مثل یه گل خطرناک
But He kept dropping bombs, exposing their lies
ولی اون کارای خفن کرد و به رو کردن دروغاشون ادامه داد
Now they sentenced him to the ultimate demise
حالا ام بهش حکم اعدام دادن
Locked in their dungeons, he holds his ground
حبس شده تو زندان ولی خودشو از دست نمیده
His spirit unbroken, his voice profound
روحش شکستنی نیست صداش هم عمیقه
For he knows that truth cannot be bound
اون میدونه که حقیقت آخر معلوم میشه
And his voice will echo, resounding sound
صداشم انعکاس میشه بارها و بارها
They trynna silence him to break his will
اونا میخوان خاموشش کنن تا بشکوننش
But Toomaj remains unshaken still
پلی توماج همچنان نمیلرزه
Verse 2

But he is not the only one who’s locked in this abyss
ولی اون تنها کسی نیست که زندونی شده تو این مارپیچ
His family is outside , feeling the deadly kiss
خانوادش اون بیرون یه بوسه مرگبار و احساس میکنن
Of grief and despair, their hearts torn apart
از غم و نا امیدی
As they watch their own son, about to depart
وقتی میبینن فرزندشون رو به رفتنه
His mother's in tears, a river that won't cease
مادرش گریه میکنه یه رودخونه بی پایان
Her prayers lost in the chaos, seeking peace
دعاهاش گم شدن تو این آشوب پی آرامش
Now His family ache with every passing day
الان خانوادش تو دردن با هروزی که میگذره
Holding onto memories as they slip away
به یا خاطراتی که داره کم کم محو میشه
In the dead of night, he hears their cries
تو عمق شب توماج صدای گریه هاشونو میشنوه
Echoes of the love, of longing of goodbyes
انعکاس عشق ها و مشتاق نبودن واسه خداحافظی ها
He wonders if they know, if they understand
اون فکر میکنه آیا حسشو میدونن و درک میکنن
That he's still fighting, with his pen in his hand
که اون هم چنان میجنگه با خودکار تو دستش
But the pain cuts deep, like a jagged knife
ولی درد میبره و زخم عمیق میندازه مثه یه چاقو اره ای
In the silence of his cell, he fights for life
تو سکوت سلولش اون میجنگه واسه زندگی
He knows that freedom is worth the fight
چون میدونه آزادی ارزش جنگ و داره
And we will stand firm, with all his might
ما هم باهاش محکم وایمیسیم
For every heartbeat , and every breath he takes
با هر ضربان قلبش و هر نفسی که میکشه
He fights for justice, no matter what it takes
اون میجنگه واسه عدالت
The weight of their punishment, he bears with pride
سنگینی شکنجه ها رو با غرور تحمل میکنه
For his cause is greater than the pain inside
جون دلیلی که داره از درد درونش قوی تره
They trynna silence him to break his will
اونا سعی میکنن خاموشش کنن تا بشکوننش
But Toomaj remains unshaken still
ولی توماج همچنان نمیلرزه