JURRIX - FALEND VOORUIT

Altijd zeker van mijn zaak, zie de blikken, zijn weer scheef
Nee ik fuck niet met dat kleven, voel mijn roggel op je face
Je ego veel te groot, maar het lijden niet gekend
Vrije tijden zijn geweest, nam mijn bloed, en ik schreef

Gebroken stukken op de grond, ik zie al jarenlang geen licht
Ik zie door elke actie heen en ik betwijfel niet mijn zicht
Zelfontdekking gaat niеt werken als jij op een ander richt
Dе routine is doordacht, en het systeem dat is een plicht

Comorbide, in mijn hoofd ontstaan de rellen
Wanneer gebroken staan de slangen weer te bellen
Opgelegde medicatie, maar ik ben er voor gaan rennen
Want ik fuck niet met de pedo's die de wereld weer in handen hebben

Je mening weer gestolen, bent gevallen op je smoel
Er zijn geen woorden, zinnen, tekens die beschrijven wat ik voel
Ik zie die shit voor ze gebeuren, op mezelf pleeg ik de moorden
Ik heb barsten in mijn kop, door hun ben ik toch zo geworden

Op mijn hielen zit die kanker maand, alle hoeken steken
Zit al zolang in het donker, zoveel jaren zijn verstreken
Ik zit pijnlijk in de stilte, en ik wil het liefste wreken
Maar ik hou me beter koest en ga mijn kwesties niet bespreken

En we falen weer vooruit
Gooi de steen weer naar je terug, maar slaat hem in je eigen ruit
Ik ben op zoek naar de verlossing, het zit vast onder mijn huid
Lange uren niet geslapen, want de stemmen klinken luid
Op de blaren zonder reden, ze hoeven niet te weten
Vraag me af hoe dingen draaien, fucking wetten naar je kop gesmeten
Wereld gepauzeerd, ben nog een van die discreten
De grenzen zijn verlegd, maar in mijn hoofd ben ik versleten

Het einde buiten zicht, maar door de goden blijf ik staan
3e oog wagenwijd open, ben bewust net een Brahmaan
Ben mezelf gaan repareren in het oog van de orkaan
Ja ik deed er even toe, maar al die tijden zijn gedaan

Gesteldheid weer vergaan, maar hou mijn woorden binnenboord
In mijn eentje blijf ik staan, en we kijken enkel voort
Zag mij hangen aan een koort, het is een zondelijk bestaan
Toch gezegend, maar ik ben de vele zondes al begaan

Hoger op boven de wolken, maken stappen naar de maan
Probeer de wereld te vermijden, want het leven is een waan
Maar de tijd kan wonden helen nu
Maar niemand ziet me staan, terug het duister in gekankerd op de 7e maand