Diego Flâneur & ünder - Feira de Nadela

Creo que te vin na feira
Comprando queixo coa túa abuela
Creo que estaba en Nadela
Pero é que feiras hai moitas feiras
Corrín o campo da festa
Para ver se estabas detrás da orquesta
Vin o que levabas posto
Roubaras esa chaqueta

Creo que te quero tanto
Como o abuelo quere ás colmenas
Creo que me queres tanto
Como esas flores queren á abuela
Vexo o mundo tan grande
Que nunca saio da miña leira
Pero aquí sempre hai foliada
Aquí sempre temos festa

Non sei que pasou
Na Feira de Nadela non me viches, non
Eu coa roupa nova, era de colección
De sabelo eses cartos gastaríaos en ron

Os buses son todos tristes
Se non estás ti na miña beira
Fáiseme longo o camiño
Conecten Lugo con Compostela
Sempre te vexo guapa
Non sei que fas con esa melena
Debes lavar o pelo
Con plantas raras, pareces meiga
Sempre que chove moito
Sinto que tapas a miña pena
I eu que vivo en Galicia
Pagar por tapas non vale a pena
Sempre falas da lúa
Do sol, das flores e das mareas
I eu síntome ben contigo
Polos camiños que coloreas

Non sei que pasou
Na Feira de Nadela non me viches, non
Eu coa roupa nova, era de colección
De sabelo eses cartos gastaríaos en ron

Non sei que pasou
Na Feira de Nadela non me viches, non
Eu coa roupa nova, era de colección
De sabelo eses cartos gastaríaos en ron

A miña aldea ten río, ten prados e carballeiras
Castaños, millo, centeo e un ceo cheíño de estrelas
Unha virxe moi branquiña, pequeniña e feiticeira
Á que lle rezamos todos por nós e pola facenda

Non sei que pasou
Na Feira de Nadela non me viches, non
Eu coa roupa nova, era de colección
De sabelo eses cartos gastaríaos en ron