Farhaad & Delaram - Kargadan

بعد از اینکه روزگار میچرخید دوره سرم
بعد از اینکه دیدم پُره زخمه روی تنم
سر زدم به آینه دیدم پُشتم همه جا زدن
منم زدم به جاده تک آستینمو تا زدم
جلوم یه کوه از مشغلست
جالبه اما مسخرست
مهمون از نوعه سرزدست
حیوونه مثل کرگدن
میزنه شاخ آخ اما باز به چپ زدم
میبینی باز به چپ، دوباره باز به چپ
گاهی تو جوبه موش گربرو خورد
صورت با چنتا چَک کرد رُخه گونشو سرخ
میکنم روحمو تُف خرابه حالمو کُفری
آرومم قُفل پشته دره بسته چیزی نیست
قدم قدم تَتَق تَتَق میزدم فَن به فندک
قدم قدم تَتَق تَتَق میزدم فَن به فندک
کشیدم با یه نخ تو آسمون یه طرحه دورنگ
دیدم زمین زیر پام در حال ترک صحنست
منی که مرگو طلبه ترم و توعه سرخوش نمیخوره تنت به تنمو من
راهامو همرو برعکس اومدم جَو نده شده دیگه خلافیام پُر
شاید زدیم کفه خیابونو قُر کردیم
یه چی مثل خوده ایرانیمو مُک تحریم
یعنی وضعیت بدتر از بدتره یه چی مثل قیافه ی شهرام شپره
حاجی میدونستی وقتی میخواستم دل به آب بزنم کشتی میساختم
جلو تو اهل درجه نبودم ولی ستاره ی آسمونو ترفیع میخواستم
آبم با شما تو یه جوب نمیرفت مسیره من روبه رودخونه بود ولی
اگه دریارم سره راه میرسیدم شک نکن کشتیم توش اسطوره بود حاجی
یالا بنویس از ذاته پستم که تلخ مینویسم آخه ذاتاً مستم
ببین هر غلطی کردم ولی پاش نشستم
تو پاشنه کفشم پُره خاطرست
بنویس از اخلاق رزمم که هی در میرم از زیره آواره مغزم
آزاره دردم هی
شده مثل پرواز تو قفس آزادو در بند

پیشونیم‌‌‌ به سنگ‌ خورد آرامشم به جنگ وَ
استخونم جای چوب لباسیمو‌ تنم آویزونه تَرقُوَم
تنهااَمو روزم آبی چه سازو ریتمی چه کیکِ نابی
این خودکارا یه شبایی جراحی میرن خون میدنو میگیرن افتخاری
اینکه تفریحم حقیقته عشقم تفریح
وَ شما که شومنِ قدرتی این نمیزاره ماها مثل هم شیم
نه از قدرت بدم بیاد صاحبه حقیقت بودن حاجی جَنَم میخواد
خدا نخواد اوضاتون سرم‌بیاد
یه دل داریم ازش بو شرف میاد ولی واسه شما
پول تفنگ داف به قوله معروف
بقایه یه عده مُفتش گرونه
میریزه حرفو فَکه رو خط همش جَوو پشمه مثل نوره گردونه
یه سِری هر روز قلابی تر از قبل بخاطره کیا خطر کردیم
هیپ هاپ اینروزا اسبِ بخار میخواست شما رُخه بدنرو بَزَک کردی

تو این فاضلابه خون پای نیمه جون
میکشونه هیکله منو توی جوبه جنون
هر صدا مثل تیغو شیشه خورد میشه توی سرم
تا به خودم میام خالی شده دورو برم
ولی خیالی نیست از همیشه جلوترم
گاهی بد رو خندم گاهی چشام تَر میشن
ولی با دوده نخه بعدی بهتر میشم