Aterna - Nie mogę już płakać

Roztawiam namioty sam
W mieście którego nikt nie zna
Myśle ciągle "czemu jak?"
Skończyłem bez swego miejsca
Ciągle widzę duchy
Wolałbym już siedzieć sam
Wiesz że nie okaże skruchy
Wtedy nie był bym jak ja

Nie mogę już płakać, brakuje mi tchu
I nie wiem po co się starać, gdy ciągle czuje ból
Emocje są jak zagadka, nie po❲?❳ ❲?❳ już
Nie chce czekać nie skończoność, codzień wbijasz mi nóż

Myśli znowu mam dość
Nie zrobie z nimi już nic
Chciałem myśleć co będzie, a to nie daje mi życ
Łapię się za serce, wiеsz że męczy mnie ten stan
Niе wiem jak ci się odwdzięczyć
Bez tego nie był bym jak ja

Nie mogę już płakać, brakuje mi tchu
I nie wiem po co się starać, gdy ciągle czuje ból
Emocje są jak zagadka, nie po❲?❳ ❲?❳ już
Nie chce czekać nie skończoność, codzień wbijasz mi nóż