Seiðlæti - Sól
Lós Í sólstöfum hennar, opnast mitt hjarta Dásemdarflæði, myrkrið er ljós Umbreyting sú, sem í mig hún setur Fegurð skapar, í syndandi ljósi Það sem mig
Seiðlæti - Vor
Vör Sem öndun lífsins, birtist hún öllu Launhelgar ritar, hafi ég spurt Létt eins og fiðrið, kelar hún lífið Sem fjöður visku, veitir hún svör Allt hún mér opnar,
Seiðlæti - Eir
Hennar undur, geislar ástar Umbreyta öllu, í lifandi mér Ljósið í hjarta, dásamlega eilífð Opnar hún mér, með kossi lífs Sindrandi birta, jafnt daga sem nætur
Seiðlæti - Syn
Hún birtist opin, lifandi sannleikur Dyrnar opnar, algleymið er til Sannleika minn mér opinberar Líf mitt opið henni er Samtengir flæði, hringrásar minnar Lyftir mér
Seiðlæti - Jörð
Jörð Alua Hún kemur, eins og titrandi hlátur Af ánægju, umhverfið kippist við Fullhlaðin hlutum, í leiksins flæði Það er svo gaman, hún elskar mig Á
Seiðlæti - Snotra
Augu mín fá leyfi, til að sjá Það sem ósýnilegt er Allt lífið mitt, sameinast Hennar látprúðu tilvist Á vængjum hlutleysis, svíf ég Nakinn, med góðum gjöfum
Seiðlæti - Lofn
Fegurð hennar, í efninu birtast Sem slæða orku, umvefur allt Birtist í heimum, sýnileg öllum Góðmennskuljóminn, fyrir alla er Frjáls allra ferða, hvert sem er
Seiðlæti - Sága
Hún kemur sem töfrar, takmarkaleysis Í hringrás heimanna, hún óendanleg er Tár gleðinnar fljóta, húð mína væta Allt andrúmsloftið, leikvöllur minn er Hvar sem ég er, hvert
Seiðlæti - Vár
Hún heyrist í röddum, kristaltærum Allt umhverfið titrar, fyrirstaða enginn Hennar tónar mínir, allt í gegnum flæða Bylgjandi hreyfing, raddir mínar opnar Gosbrunnur
Seiðlæti - Bil
Opnaðu steinana Nýttu þér jurtirnar Hleyptu út dýrinu Ljósið fyrir ljósið Allt hennar flæði, kelar líkamann Augnabliksins, birtingu opnar Sýnir mér sigur, lengingu